Двата цара

Одеднаш, низ дрвјата здогледа една срна како трча. Тој го збодна коњот и почна да ја брка.

Срната бегаша и бегаше, но се сопна од една пенушка и падна.

Во моментот кога царскиот син се приближи до неа, срната му проговори:

,, Немој, те молам, не ме убивај!”

*Изворник: „Македонско народно творештво: Народни приказни, книга 2 – Македонски народни волшебни приказни“, подготвил: Танас Вражиновски,

Институт за фолклор „Марко Цепенков“, 1986, Скопје

Адаптација на текст: Билјана С. Црвенковска

Илустрации: Катерина Николовска