Мојот звук

На Панче одеднаш ништо не му оди од рака.

Не, не се тоа некои си панчеванции. Со Лиле, во која е вљубен, постојано се како на клацкалка. Со татко му воопшто не се разбира. Со сестра му Лена веќе не може

ни да разговара. Се скара дури и со другар му Ване.

На училиште се искара со наставничката по хемија (инаку и мајка на Лиле).

Родителите го праќаат кај тетка му во Скопје на „превоспитување“. А таму, со скршена нога, од прозорецот на станот, се обидува да реши една мистерија и да им докаже на сите колку тој всушност вреди…

Панче, по потешкиот пат, го открива својот звук, звукот на Лиле, звукот на татко му, на Ване, на сите околу него… Затоа што секој има свој звук.

Романот „Мојот звук“ на Оливера Николова е прекрасна приказна за едно растење и едно созревање.