Дур дишам се надевам

Три дни Перо си фрла јадица

в реката загадена и темна.

Улови сал шапка за Надица,

чорап за дедо, за баба – тегла.

Сите му велат дека нема врска:

– Само време арчиш, пусти Перо!

Но тој кон реката фрла трска

и на сет глас вика:

Dum spiro spero!